klej do płytek ceramicznych; hydrożelowy klej do płytek; gotowy klej do płytek dekoracyjnych; mrozoodporny klej do płytek. Znaczenie ma zarówno rozmiar płytek, a także jakość podłoża (np. chropowate lub z wybrzuszeniami). Istotnym parametrem podczas wyboru jest czas wiązania produktów, ich elastyczność, a nawet wytrzymałość Dopiero teraz przychodzi pora na klejenie. Zaprawa klejowa do układania płytek na tarasie, podobnie jak same płytki i fugi, powinna posiadać odpowiednie właściwości, a więc odporność na mróz i wodę, a także elastyczność. Koniecznie zwróć uwagę na klasę przyczepności kleju (nie niższą niż C2) i zgodność z normą PN-EN 12004. Pojechałam, powiedziałam, czego potrzebuję i wybrałam sobie kilkanaście różnych, ładnych płytek. Panowie mi policzyli symbolicznie 10 zł. za wszystko, dołożyli jeszcze kilka płytek, zapakowali wszystko do auta i kazali przysyłać więcej takich klientów. :) No, a potem w domu miałam trochę robótek ręcznych. Takich: Kleje podzielone są na dwie klasy. Każdy klej powinien mieć oznakowanie C1 – klej do płytek normalnie wiążący, lub C2 – klej do płytek o podwyższonych parametrach. Klej klasy C2 jest uniwersalny, nazywany często klejem do wszystkich płytek i na wszystkie podłoża. Odkształcalność kleju to wg normy „podatność utwardzonego Klej powinien być też elastyczny, co skutecznie zapobiegnie efektowi odparzania się płytek. Pamiętajmy o tym, że zaprawa klejowa powinna być dopasowana do materiału, jakim zdecydujemy się wykończyć balkon. Należy też koniecznie przestrzegać zasad jej stosowania podczas montażu płytek, które wskazał producent danego kleju. Gorące debaty, które toczą się na forach budowlanych, nie kończą się, a praktycy skłonni do eksperymentowania od dawna używają mieszanki gipsowo-klejowej jako materiału licowego. Wieloletnie stosowanie kompozycji do prac izolacyjnych i wysokiej jakości przygotowanie takich mieszanin wskazują na korzyści z ich stosowania. Cenę kształtują także czynniki takie jak marka, polityka cenowa itp. Ponownie zachęcamy cię do wejścia na nasz poradnik, który pokaże ci na co zwrócić szczególną uwagę przy wyborze kleju do płytek. Klej do płytek wydajność. Wydajność jest niezwykle ważną kwestią jeżeli chodzi kleje do płytek. ATLAS ZAPRAWA KLEJOWA UELASTYCZNIONA. klej uniwersalny typu C1TE (2-10 mm) ATLAS PLUS. klej wysokoelastyczny odkształcalny 2-10 mm, C2TE S1, PODWÓJNA MOC WŁÓKIEN I POLIMERÓW. ATLAS UNI-GRUNT ULTRA. grunt głęboko penetrujący. ATLAS FUGA CERAMICZNA. drobnokruszywowa cementowa zaprawa do spoinowania (1-20 mm) ATLAS GRUNT NKP. Kleje elastyczne - rodzaje, zastosowanie, opinie, ceny, producenci. Klej elastyczny stosuje się do układania płytek ceramicznych, gresu, mozaiki, ale i odpornych na wilgoć kamieni naturalnych. Są one niezastąpione zwłaszcza przy układaniu trudnego i wymagającego materiału, kiedy stosuje się klej elastyczny do płytek klasy C2 lub do treści ↑ Usuwanie kleju z płytki - narzędzia i metody. Możesz pozbyć się brzydkich kropli, smug kleju na różne sposoby - ludowe, mechaniczne, chemiczne. Metody ludowe. Środki ludowe mogą usunąć prawie każdy klej - do tapet, PCV i innych materiałów. Opracowano specjalne opcje czyszczenia płytek z kleju do płytek: v12JL. Czeka nas remont? Znów wydatki? Gdzie znaleźć wykonawcę na tak drobną pracę? Naprawa tych miejsc nie musi stanowić już problemu. Sami możemy naprawić uszkodzone powierzchnie – łatwo, szybko i skutecznie. Wystarczy, że mamy do dyspozycji odpowiedni klej, odrobinę czasu i dobrej woli. Odkleja się płytka i co dalej? Kuchnia, łazienka, prysznic, zlewozmywak to te miejsca w naszym domu, z których korzystamy najczęściej. Przez codzienną ich eksploatację są one najbardziej narażone na uszkodzenia. Co więcej uszczerbki występują w miejscach trudnodostępnych i narażonych na przejściowe działanie wody. W takiej sytuacji nie wiemy jak postąpić: czy skuwać resztę (dobrych) płytek, i kłaść nowe, co narazi nas na dodatkowy koszt, czy dokleić uszkodzony fragment? Kupując worek kleju na doklejenie płytki tracimy podwójnie: niewykorzystany klej (najczęściej kleje dostępne są w dużych workach) musimy wyrzucić (strata finansowa), a po drugie sporo czasu zajmuje wymieszanie kleju z wodą i uzyskanie wymaganej przez producenta konsystencji (strata czasu). Przygotowywanie tradycyjnego kleju do płytek oznacza bałagan i nieporządek, a tego za wszelką ceną chcemy uniknąć. Musimy także pamiętać, że nie wszystkie kleje dostępne na rynku nadają się do łączenia powierzchni narażonych na przejściowe działanie wody, podwyższoną temperaturę podłoża czy występujące naprężenia a takie warunki najczęściej występują przy zlewach, w łazienkach, pod prysznicem, przy umywalkach i toaletach. W tych trudnych pracach dobrze jest użyć już gotowego kleju (np.: Tytan klej do płytek ceramicznych gotowy do użycia). Wymiana odklejającej się płytki krok po kroku Usunąć odpadającą płytkę bez uszkadzania jej. Odpadającą płytkę należy delikatnie usunąć ze ściany lub podłogi nie uszkadzając jej. Aby nie połamać płytki najpierw powinniśmy śrubokrętem zeskrobać starą fugę. Czasem płytka odkleja się tylko częściowo, dlatego aby zdemontować ją w całości, nie ryzykując jej uszkodzenia, najlepiej użyć do tego długiego, płaskiego i metalowego narzędzia np. stalowej lub nierdzewnej szpachelki lub płaskiego śrubokrętu. W szczelinę między płytkę a podłoże wkładamy szpachelkę i lekko podważamy płytkę. W ten sposób powinna ona odkleić się bez problemu i bez uszkodzeń. Oczyszczamy powierzchnię odklejonej płytki oraz czyścimy podłoże. Po skuciu płytki należy oczyścić i wyrównać powierzchnię. Możemy to zrobić używając szpachelki lub innego płaskiego, metalowego narzędzia. Okruchy wyschniętego kleju najłatwiej zebrać miotełką lub pędzlem z grubym włosiem – wtedy mamy pewność, że dokładnie pozbędziemy się wszystkich drobinek kleju oraz innych zabrudzeń. W ten sam sposób czyścimy płytkę, którą chcemy dokleić do ściany. Mocując płytkę w wilgotnym środowisku musimy zwrócić uwagę na siłę spajania kleju, którego zamierzamy użyć, jego właściwości wodoodporne oraz izolacyjne. Ważne by klej cechował się dużą siłą spajania i był odporny na działanie wody. Dobrze też by był gotowy do użycia bez konieczności mieszania z innymi składnikami. Gotowy do użycia klej gwarantuje optymalną konsystencję do pracy (np.: Tytan klej do płytek ceramicznych gotowy do użycia). Klej rozprowadzamy równomiernie. Na oczyszczoną płytkę nakładamy klej. Najlepiej jest nanosić go za pomocą pacy zębatej. Dzięki niej klej rozprowadzi się równomiernie i dokładnie tworząc jednolitą i równą warstwę, a tym samym płytki będą dobrze przylegały do podłoża. Musimy mieć również świadomość tego, że podłoże nie jest już tak równe jak przy pierwotnym ich kładzeniu. Ważne jest też by klej był elastyczny – zapewni to lepsze wiązanie z podłożem oraz będzie eliminować napięcia i naprężenia pomiędzy podłożem a płytkami. Kleimy płytkę i nakładamy fugę. Nową płytkę doklejamy w brakujące miejsce, dociskamy ją i prawie gotowe. Kleje gotowe do użycia mają konsystencję pasty (np. Tytan), a to gwarantuje dotarcie kleju w każdy zakamarek i nierówność. Po wyschnięciu kleju, miedzy płytki aplikujemy fugę. I wszystko gotowe. Obejrzyj galerię zdjęć Pokój dziecka Typy klejów do płytek – jakie są?Czym kierować się przy wyborze kleju do płytek?Jak wybrać klej do płytek?Wydajność kleju do płytekKlej do płytek na trudne podłoża – jaki wybrać? Jeśli decydujemy się na położenie płytek w naszym mieszkaniu, to warto jest wcześniej podjąć kilka ważnych decyzji: wybrać odpowiednie płytki oraz materiały i narzędzia, które pozwolą uzyskać trwały, a zarazem estetyczny efekt. Typy klejów do płytek – jakie są? Zazwyczaj producenci oferują nam kleje do płytek, które będę odpowiednie i spełnią swoje funkcje. Wszystkie szczegółowe dane możemy również znaleźć na opakowaniach produktów lub w ich karcie technicznej. Warto jest wiedzieć jakie właściwości mają poszczególne symbole. Litera C – jest to preparat cementowy, rozrabia się tą mieszankę z wodą odpowiednich proporcjach podanych przez producenta Litera D – klej dyspersyjny, możemy użyć go natychmiastowo, jest elastyczny i świetnie sprawdzi się, gdy powierzchnie są nierówne Litera R – klej na bazie żywic reaktywnych, posiada bardzo dużą przyczepność, sprawdzi się na trudnych podłożach. Oprócz zapoznania się z właściwościami i symbolami poszczególnych klejów musimy wiedzieć również, że wszystkie produkty, które przeznaczone są do klejenia płytek dzielą się również na klasy: 1 – to kleje zwykłe wiążące 2 – są to kleje które mają podwyższone parametry F – klej szybkowiążący T – klej o mniejszym spływie E – posiada wydłużony czas otwarty S1 – klej odkształcalny S2 – klej wysoko odkształcalny Na opakowaniach możemy znaleźć także zestawienia połączonych ze sobą symboli, na przykład C1TE – klej normalnie wiążący, posiadający mniejszy spływ i wydłużony czas otwarty. Czym kierować się przy wyborze kleju do płytek? Zanim kupimy klej do płytek, powinniśmy wcześniej wziąć pod uwagę kilka czynników, tak by podjąć odpowiednią decyzję. Są to między innymi: Rodzaj płytek – należy ustalić czy są to płytki ceramiczne, gresowe, marmur czy szklana mozaika Miejsce położenia płytek – wybór kleju zależna jest od tego, gdzie chcemy je położyć: na ścianie, na podłodze, wewnątrz domu, na zewnątrz domu, przy ogrzewaniu podłogowym. Jeśli chcemy położyć płytki w kuchni lub w łazience to klej powinien być wodoodporny, jeśli miejscem położenia jest toaleta to najlepiej będzie zastosować klej szybkoschnący. Na ścianach sprawdzi się klej o mniejszym spływie, a przy ogrzewaniu podłogowym zaprawa elastyczna. Podłoże – istotne jest to czy będziemy kłaść płytki na wylewce, na płycie OSB czy płycie gipsowo-kartonowej. Jest to bardzo ważne, ponieważ należy wziąć pod uwagę to, że podłoża mają zróżnicowaną przyczepność. Jeśli płytki kładziemy na płycie kartonowo – gipsowej to postawmy na klej cementowy, a na powierzchni, która pokryta jest tynkiem cementowym lub wapiennym sprawdzi się klej normalnie wiążący. Wybór odpowiedniego kleju do płytek powinien być zależny od tego w jakim miejscu będą się one znajdować oraz jakie płytki chcemy ułożyć. Marmur gres i płytki wielkoformatowe – klej o większej przyczepności Biały marmur – klej na bazie białego cementu Płytki na zewnątrz – klej mrozoodporny Płytki ścienne – klej o niskim spływie Płytki na ogrzewaniu podłogowym – klej elastyczny Szybki czas wykonania – klej szybkowiążący. Dzięki niemu spoinowanie płytek będzie możliwe już po kilka godzinach od ułożenia płytek. Wydajność kleju do płytek Bardzo ważnym czynnikiem, który wpływa na zużycie kleju jest format wybranych przez nas płytek. Oczywiste jest, że te o większej powierzchni, cięższe wymagają większej ilości kleju. Dodatkowo konieczne jest wybranie odpowiedniej pacy z odpowiednią długością ząbków, za pomocą której będziemy mogli rozłożyć klej na podłożu i spodzie płytki na odpowiednią grubość. Bok płytki do 10 cm – idealnie sprawdzi się praca o Ząbkach na długość 6 mm Bok płytki od 10 cm do 20 cm Ząbki o długości 6 mm Bok płytki 20 – 30 cm– Ząbki o długości 10 mm Płytka o boku dłuższym niż 30 cm – Ząbki na długość 12 – 15 mm Klej do płytek – błędy wykonawców Wydawać by się mogło, że w razie konieczności wymieszania kleju z wodą lub innym składnikiem nie sprawi nam problemu. Jednak bardzo często osoby zajmujące się tym popełniają błędy niezgodne z zaleceniami producentów co utrudnia pracę lub wpływa na odpadanie płytek. Warto jest więc zapoznać się z kilkoma najczęstszymi błędami, by w przyszłości ich nie popełniać. Dodanie za dużo wody – wytrzymałość połączenia jest mniejsza, korekcja klejenia jest utrudniona, zaprawa się rozpływa Dodanie cementu – zaprawa może źle wiązać płytkę z podłożem, co wpłynie na ich odpadanie Wydanie piasku – spoina jest nie wytrzymała Ciepła woda – dodanie ciepłej wody do kleju skutkuje tym, że zaprawa szybko tężeje Przyklejanie płytek na plackach zaprawy – w powstałych pustkach gromadzą się brud i flora bakteryjna Za gruba warstwa kleju – płytki mogą odpadać, zaprawa traci właściwości klejące Zanieczyszczone podłoże – płytki mogą odpadać z klejem Za szybkie fugowanie – wysychanie kleju jest utrudnione Klej do płytek na trudne podłoża – jaki wybrać? Bardzo istotnym czynnikiem podczas wyboru zaprawy klejowej jest to na jakim podłożu chcemy przykleić płytki. Często zdarza się, że chcąc uniknąć dużych remontów decydujemy się na położenie ich na starej podłodze. Należy również wziąć pod uwagę ogrzewanie podłogowe. Okładziny ceramiczne – jeśli chcemy zastosować klej do płytek na tego typu podłożu to powinniśmy ustalić, czy jest ono stabilne, by móc położyć jest sposób skuteczny i trwały. Odpowiednią zaprawą klejową na takiego rodzaju podłoże będzie zaprawa elastyczna. Pamiętaj, aby wcześniej je zmatowić lub nakłuć dzięki czemu jego przyczepność była zwiększona. Hydroizolacje i płyty budowlane – są to rodzaje podłoży, które mają tendencję do odkształceń i są elastyczne. Aby skutecznie przymocować płytki do takich podłoży wybierzmy elastyczną zaprawę klejącą klasy C2. Podłoga drewniana – jeśli chcemy przykleić płytki na starej podłodze drewnianej to bardzo nie dobrym rozwiązaniem będzie użycie w tym celu zaprawy cementowej. Jeśli jednak upierasz się przy tym by jej użyć to wcześniej drewno trzeba pokryć warstwą kontaktową, czyli gruntem. Pamiętaj, że drewniane podłoże powinno być w nienaruszonym stanie i nie posiadać żadnych odkształceń. Podłoże metalowe – jest to podłoże z bardzo utrudnioną przyczepnością i wymaga ono zastosowania specjalnych reaktywnych zapraw klejowych klasy R2. Ogrzewanie podłogowe – klej powinien posiadać zdolność do kompensowania naprężeń związanych ze zmianą temperatury. Przy ogrzewaniu podłogowym należy zastosować zaprawę elastyczną kryjącą klasy C2. Pamiętaj, aby klej pokrywał całą płytkę od spodu, zapobiegnie to uszkodzeniom podczas nacisków i obciążeń. Trasy, balkony i schody – są to miejsca, które wystawione są na działanie warunków atmosferycznych i nagłą zmianę temperatury. Należy zastosować w tych miejscach zapraę klejącą, odporną na warunki atmosferyczne. Najlepszym klejem będzie elastyczna zaprawa klasy C2. Konieczne jest, klej wypełniał całą przestrzeń pod płytką, aby nie odklejała się ona, a zamarznięta woda nie odrywała płytki od podłoża. Najważniejsze jest, aby pamiętać by na podłożu została wykonana elastyczna hydroizolacja dwuskładnikowa, która zapobiegnie wnikaniu wody do wnętrza podkładu. Fanatyczka sprzątania i organizacji pracy, tutaj dowiecie się wszystkiego o sensownym planowaniu i efektywnym zajmowaniu się domem. Płytki mozaikowe na ścianach i obudowie wanny przełamują wszechobecną biel. Do wykonywania okładzin z płyt i płytek ceramicznych, płytek kamiennych, gresu, szkła, spieków kwarcowych na najróżniejszych podłożach są potrzebne wyspecjalizowane zaprawy klejowe. Poznaj ofertę najnowocześniejszych klejów do płytek. Autor: Sylwester Rejmer Żeby przykleić płytki pod prysznicem, można zastosować klej, który jest jednocześnie hydroizolacją Przed laty do przyklejania płytek na ścianie wystarczyła zwykła zaprawa cementowa. Płytki moczono w wodzie przed przyklejeniem, a cement wiązał i trzymał je mechanicznie. Kiedy wyszliśmy z płytkami na zewnątrz domu, potrzebne stały się zaprawy mrozoodporne, czyli o większej zawartości cementu. Można przyjąć, że były to pierwsze nowoczesne kleje. Teraz to już nie wystarczy. Za nowoczesne można uznać takie zaprawy, które oprócz cementu, piasku i wypełniaczy zawierają dodatki uszlachetniające nadające gotowej masie określone właściwości. Kleje mają kombinację różnych właściwości. Mało jest zapraw wąsko wyspecjalizowanych, czyli przeznaczonych do niewielkiej liczby rodzajów płytek lub na określone podłoże. Obecnie dominują zaprawy łączące kilka szczególnych cech. Producenci w wyraźny sposób eksponują to na opakowaniu. Zanim dokonasz wyboru, należy sprawdzić, czy dany klej pasuje do twoich płytek, podłoża i sytuacji, w jakiej chcesz go zastosować. Zaprawy cementowe klasy 1 Zaprawy tego rodzaju są oznaczane literą C. Mają postać proszku do rozrobienia wodą. Żywica plus cement to spoiwo, do którego dodaje się piasek, odpieniacze i modyfikatory uszlachetniające. W nowoczesnych klejach podstawowym dodatkiem są żywice redyspergowalne wzmacniające siłę wiązania cementu. Dodatki reologiczne i żywice redyspergowalne dobrane w odpowiednich proporcjach pozwalają uzyskać dodatkowe efekty. Cementowe zaprawy klasy 1 zawierają 20-25% cementu i mniej więcej 0,5% metylocelulozy. Są przeznaczone do niewymagających płytek na niewymagające podłoża. Są to płytki nasiąkliwe, na przykład z terakoty, kamionki, które dobrze chłoną wodę i mogą wiązać na zasadzie kohezji, czyli oddziaływania międzycząsteczkowego. Woda z kleju wnika w strukturę powierzchni płytek i wiąże ją z cementem. Podobnie wiążą płytki z kamienia naturalnego, które są chłonne (ale tu należy zwrócić uwagę na wrażliwość materiału okładzinowego na przebarwienia). Autor: Atlas Większość zapraw klejowych jest cienkowarstwowa. Należy kłaść warstwę kleju o grubości do 1 cm. Czasem producent podaje, że minimalna grubość warstwy to 5 mm, ale trudno ją uzyskać przy dużych płytkach Zaprawy cementowe klasy 2 To kleje o podwyższonej przyczepności. Zawierają 30-35% cementu i 1-3% modyfikatorów oraz polepszaczy. Służą do mocowania płytek o niskiej nasiąkliwości, przede wszystkim gresu, ale także szkła. Gres, ze względu na bardzo niską nasiąkliwość (0,3%) jest mrozoodporny, czyli można go stosować na zewnątrz. Przy klejeniu tego materiału nie utworzą się wiązania na podstawie kohezji, tylko adhezji, czyli siła klejenia powstaje przez przyleganie – wiążą struktury powierzchniowe. Żeby powstało takie wiązanie, klej musi zawierać więcej cementu oraz dodatek żywic redyspergowalnych, najczęściej na bazie polioctanu winylu. Czasem producent oznacza dany produkt jako klej do gresu, choć ma klasę C1. Szkło jest jeszcze trudniejsze do przyklejenia, bo na dodatek jest wrażliwe na zmiany temperatury. Dlatego wśród klejów klasy 2 te przeznaczone do szkła powinny mieć jeszcze większą moc klejenia i możliwość przenoszenia naprężeń wynikających z rozszerzeń termicznych płytki. Jeśli w domu nie ma ogrzewania podłogowego i posadzek z hydroizolacjami, klej do gresu można wykorzystać wszędzie. Gdy musisz klej zastosować na tarasie lub innym podłożu odkształcalnym, potrzebny jest ten klasy C2. Dobrzy wykonawcy używają tylko klejów C2, ponieważ mają wtedy pewność, że płytki będą się trzymać. Autor: Quick-Mix Najnowocześniejsze kleje mogą mieć różne właściwości zależnie od ilości wody zarobowej. Gdy dodasz jej więcej, stają się samorozpływne. Można je nakładać na płytkę nawet pędzlem Zaprawy cementowe klasy S1 i S2 Zastosowanie redyspergowalnych żywic proszkowych uplastyczniających zaprawy klejowe pozwoliło uzyskać kleje odkształcalne (oznaczone literą S). Wcześniej przyjęło się, że kleje o lepszych parametrach są nazywane elastycznymi – Flex. Wzięło się to od angielskiego słowa Flexible – elastyczny, do wielu zastosowań. Utarło się również określanie słowem „elastyczny” klejów na podłoża odkształcalne. A to nie jest to samo. Płytka, nagrzewając się, rozszerza się. Na odcinku kilku metrów może powstać wydłużenie nawet kilku milimetrów. Podłoże też się odkształca, ale inaczej niż płytka. Klej powinien skompensować te rozszerzalności. Musi się przesuwać razem z płytką, jednocześnie trzymając się podłoża. Wyróżnia się dwie klasy klejów odkształcalnych: S1 – normalny i S2 – wysoko odkształcalny. Te kleje są przeznaczone do układania płytek na podkładach z ogrzewaniem podłogowym oraz balkonach i tarasach. Zaprawy szybkowiążące – klasa F Zawierają przyspieszacze wiązania oraz szybkowiążący cement glinowy i odwapniacz. Są używane wtedy, kiedy w czasie remontu lub wykańczania domu musisz szybko wykonać nową okładzinę. Stosuje się je na przykład do zrobienia posadzki w korytarzu, łazience albo innych pomieszczeniach, które będą użytkowane w pierwszej kolejności. Przydają się także, gdy prace płytkarskie są prowadzone wczesną wiosną lub późną jesienią przy obniżonej temperaturze. Pozwalają wykorzystać krótki czas, gdy panuje temperatura odpowiednia do wiązania kleju, czyli co najmniej +5oC. Kleje te wiążą w mniej więcej 12 godzin. Kleje o zmniejszonym spływie To czasem zaprawy o wręcz wyeliminowanym spływie (klasa T – tiksotropowe), są przeznaczone do układania płytek na ścianach. Dają gwarancję, że podczas klejenia płytki nie będą się osuwały. Element przyłożony do ściany zostanie w tym miejscu, w którym jest. Można je stosować do niemal wszystkich rodzajów płytek, nawet wielkoformatowych i grubych płyt gresu. Wyjątkiem są elementy szklane z izolatorem pod spodem. Autor: Quick-Mix Płyty OSB są uznawane za podłoże krytyczne, ale stosując kleje o podwyższonej przyczepności, można i na nich zamocować płytki ceramiczne Kleje o wydłużonym czasie otwartym - klasa E Pozwalają pracować wolniej i precyzyjniej. Dodatki reologiczne (metylocelulozy) służą do utrzymania wilgoci w zaprawie. Dzięki temu ma ona konsystencję masła. Bez tego dodatku cement z piaskiem i wodą tworzyłyby zwykłe błoto, w którym woda szybko oddzielałaby się od pozostałych składników. Partia kleju zarobiona wodą może być dłużej wykorzystywana, a podłoże posmarowane klejem dłużej zachowuje właściwości wiążące bez przeczesywania pacą grzebieniową. Glazurnik ma więc więcej czasu na korektę położenia płytek. Nie wszystkie płytki są kalibrowane. Jeśli będą mieć niewielkie odchyłki wymiarowe, każda może wymagać korekty położenia. Gdy rozłoży się jednocześnie kilka płytek, pozycję ostatniej trzeba będzie bardzo poprawić. Kleje samorozpływne Mają dodatki upłynniające masę powodujące, że klej się sam rozpływa i dokładnie wypełnia przestrzeń pod płytką. Służą do układania płytek wielkoformatowych i tych na zewnątrz. Przestrzeń pomiędzy takimi płytkami i podłożem powinna być wypełniona w 100%. Żeby to osiągnąć, zaprawę nakłada się na podłoże i na płytkę. Przy dużych formatach, które są teraz modne, jest to bardzo trudne do wykonania. Może być konieczne stosowanie przyssawek lub nawet praca w zespole dwuosobowym. Wykorzystanie klejów samorozpływnych upraszcza i przyspiesza pracę. W jednym cyklu można wyrównać podłoże i przykleić płytkę – zaprawę wystarczy nałożyć tylko na podłoże. Pod naciskiem płytki samoczynnie się ona rozlewa. Kleje samorozpływne są najczęściej grubowarstwowe, bo żeby zaprawa mogła się rozpłynąć, musi jej być pod płytką naprawdę dużo. Autor: Atlas Popularne płyty wielkoformatowe wymagają klejów rozpływnych. Wtedy nie trzeba nakładać zaprawy na spód płytek Kleje do kamienia Parametrem decydującym o ich podziale jest stopień wrażliwości kamienia na wilgoć. Konsekwencją nadmiernego wchłonięcia przez kamień wody z zaprawy są odkształcenia i/lub przebarwienia. Te problemy pojawiły się z chwilą pokazania się na rynku płyt z kamienia w formatach zbliżonych do płytek ceramicznych. Można je kupić coraz cieńsze, na przykład 1-centymetrowe. Kiedyś kamień układano na powierzchniach poziomych na podsypce piaskowej, a na ścianach mocowano mechanicznie. Teraz cienkie płyty kamiennne klei się tak samo jak ceramikę. Wyróżniono trzy klasy kamieni wrażliwych na wilgoć: I - niewrażliwe kamienie naturalne – większość granitów. Można je przykleić zwykłą zaprawą II - wrażliwe na wodę w dłuższym okresie oddziaływania, czyli powyżej kilku godzin – większość marmurów. Należy je mocować zaprawami szybkowiążącym; III - bardzo wrażliwe na wilgoć – porfiry i niektóre marmury. Powinno się je układać, używając niezawierających wody klejów reaktywnych klasy R2. Kamień jest materiałem o pewnej transparentności. Dlatego niektóre jasne płytki (w tym wszystkie marmurowe), zwłaszcza jeśli są cienkie, musisz przyklejać białymi zaprawami. Jeśli zastosujesz szary klej, spod spodu może się przebijać szara barwa. Kleje białe są produkowane z białego cementu. Jako kruszywa używa się nie tylko zwykłego piasku kwarcowego, ale także dodaje się mączkę wapienną. Kleje żelowe Mają specjalny dodatek reologiczny powodujący, że zaprawa staje się uniwersalna – do mocowania zwykłych płytek ceramicznych, gresu, kamienia naturalnego (w tym marmurów) itp. na każdym podłożu. Można powiedzieć, że klei wszystko ze wszystkim. Zależnie od ilości wody zarobowej może mieć konsystencję samorozpływną lub tiksotropową. Te kleje pojawiły się na rynku niedawno i dopiero czas pokaże, jak się sprawdzą, zwłaszcza zimą. Kleje, które są jednocześnie hydroizolacją Powstały na bazie poliuretanów. Są nieprzepuszczalne dla pary wodnej. Można je stosować tylko na powierzchniach poziomych. Są przeznaczone do przyklejania płytek w łazienkach, na tarasach i balkonach. W łazienkach na pewno się sprawdzą. Inaczej wygląda sytuacja na zewnątrz. Niektórzy producenci zastrzegają, że nie powinny być stosowane na podłożach, które mogą podciągać wilgoć. A na tarasie zawsze pewna ilość wody może znaleźć się pod okładziną z płytek ceramicznych. Zimą woda zamarznie. Gdy nadejdzie wiosna, woda zamieni się w parę wodną, która pod dużym ciśnieniem będzie parła w górę. Na przedwiośniu taki proces następuje wielokrotnie dzień po dniu. W dzień lód się topi, nocą zamarza. Jeśli klej pod płytkami jest nieprzepuszczalny dla pary, pod spodem powinny być wykonane warstwy drenażowe, żeby woda mogła wydostać się na zewnątrz. To drogie rozwiązanie, ale jeżeli tego nie zrobisz, para spowoduje odspojenie się płytek. Lepszym i tańszym rozwiązaniem jest stosowanie klejów i fug paroprzepuszczalnych. Utworzono dnia Doniczka z kleju do płytek czyli jak zrobić piękną betonowa doniczkę W czasie wakacji 2020 w czasie zajęć w Świetlicy zrobiliśmy piękne donice a później posadziliśmy w nich kwiaty . Zobaczcie, jak krok po kroku wykonać oryginalną donicę na kwiaty. Donice z kleju do płytek. - Doniczki na balkon jak i do środka - trwałe przez cały rok- Donice betonowe jak to zrobiliśmy: Ciekawą fakturę można im szybko nadać, stosując... klej do płytek ceramicznych. Jeśli wybierzemy dobrej jakości mrozoodporny klej, donicę będziemy mogli pozostawić zimą na zewnątrz. Potrzebne będą także: odpowiednia tkanina np. ręcznik, gumowe rękawiczki ochronne oraz farby i środki do decoupage. Doniczki z kleju i ręcznika – JAK WYKONAĆ: Do wykonania doniczek wykorzystujemy klej do płytek ceramicznych. Przed przystąpieniem do pracy klej mieszamy z woda tak, by miał konsystencję gęstej śmietany. W roli draperii świetnie się spisze niepotrzebny kawałek ręcznika w kształcie koła pasującej do plastikowego tkaninę z chłonnego materiału jak ręcznik(np. z bawełny) - równomiernie i szybko nasiąknie masą klejową. Krok po kroku doniczka z KLEJU DO PŁYTEK i szmat Sporządzamy masę, którą pokryjemy naczynie. Mieszamy klej z wodą, starając się nadać mu konsystencję gęstej śmietany (zbyt rozwodniony będzie spływał i długo sechł). Mieszamy wiertarką z mieszadłem. Przygotowany wcześniej kawałek materiału (może to być np. ścierka, ręcznik czy koc) zanurzamy w przygotowanej masie. Rozmiary tkaniny powinny być dostosowane do wielkości pojemnika(plastikowy pojemnik), z którego ma powstać osłonka. Tkaninę kilkakrotnie zanurzamy we wcześniej przygotowanej rozrobionej masie, tak by równomiernie związała się z materiałem. Następnie wyciskamy z niego nadmiar masy i czekamy kilka minut, żeby lekko obciekł. Przygotowujemy naczynie, które w przyszłości ma odgrywać rolę osłonki. Dokładnie otulamy zarówno jego dno, jak i ścianki nasiąkniętą masą tkaniną, starając się pokryć nią całą powierzchnię naczynia. Drapujemy tkaninę na osłonce, starając się nadać jej jak najciekawszą formę i fakturę, możemy użyć sznurka aby podwiązać czy dodać kokardkę. Odkładamy do wyschnięcia Kiedy materiał całkowicie wyschnie i stwardnieje, można pomalować donicę na wybrany kolor. Najlepiej użyć do tego celu specjalnych, bardzo trwałych farb przeznaczonych do malowania tynków, farb akrylowych czy też środków do decoupage. Gotowe wykończone donice -a więc kwiaty można posadzić.